In aanloop naar BRIDGE Festival stappen we -samen met Niels Guns (journalist; gitaarfreak; verhalenverteller)- in de wereld van gitaren, gitaristen, gitaarmuziek en guitar gear. Niels raak de gevoelige snaar met prikkelende achtergrondverhalen en handen-jeukende interviews, in de serie ‘Guns about Guitars’.

In de top 25 van ’s werelds beste gitaristen in de jaarlijkse poll van tijdschrift Gitarist staat dit jaar geen enkele vrouw. In de top 25 van Nederland prijken slechts twee dames: Sonia ‘Anubis’ Nusselder en Simone van Straten. Met hen maak ik een alternatieve lijst van topgitaristen. Want er zijn natuurlijk genoeg gave gitaristen die geen man zijn. 

 Door Niels Guns

Op het podium van BRIDGE Festival staan heel wat toffe vrouwelijke helden zoals Gwenifer Raymond, Merel van Hoek, Erja Lyytinen, Ella Zirina, Inge Lamboo, Hawkxx en Sisters of Suffocation (met daarin lokale gitaarheldin Simone van Straten). Toch is de gitaristenwereld nog altijd een mannenbolwerk. In de jaarlijkse gitaarpolls zijn vrouwen zwaar ondervertegenwoordigd. En da’s niet terecht.

Even speelde ik met de gedachte hier een stuk te schrijven waarin ik zou zoeken naar het waarom van het lage aantal vrouwelijke topgitaristen. Maar ja, wat heb je daar eigenlijk aan? Liever richt ik me op vrouwen die wél het snot voor je ogen wegspelen. Ik bel eerst met Simone van Straten. Met haar band Sisters of Suffocation gooit ze hoge ogen. Niet voor niets wist zij wél een plekje te bemachtigen in de lijst van Gitarist. 

"Ik speel bewust in een all female metalband."

Het raakt me wat Sonia vertelt. Het is voor haar een echt levensdoel geworden om meer vrouwen bloot te stellen aan gitaarmuziek en ze over de streep te trekken ook zelf gitaar te gaan spelen, vertelt ze vanuit Madrid waar de gitariste is om een nieuwe plaat van Cobra Spell op te nemen. “Ikzelf geniet gewoon zo enorm van gitaarspelen. Dat gun ik iedereen. Ik speel bewust in een all female metalband. Zeker de metalwereld bestaat vooral uit mannen. Ik hoop dat ik er een klein beetje voor kan zorgen dat die wereld minder intimiderend wordt voor jonge meisjes. Zelf vond ik dat vroeger soms ook best spannend: naar een concert waar echt bijna alleen mannen waren.”