Stergitarist Mark Lettieri speelt op de laatste dag van BRIDGE Guitar Festival met het Metropole Orkest in het Muziekgebouw. De Amerikaan -de funky koning van de baritonegitaar- keert hiermee terug naar de stad waar hij als jongetje een paar jaar woonde. We leggen de loep in deze aflevering van Guns about Guitars op het pad dat de geweldenaar doorliep tussen zijn vertrek en terugkomst uit en naar Eindhoven. 

Op een herfstige donderdagavond in november 2021 zag ik een sublieme Mark Lettieri Group in Lantaren Venster in Rotterdam. Halverwege het concert kon een van de toehoorders zijn euforie niet meer in stilte absorberen en flapte hij er keihard een onversneden Nederlandse loftuiting uit. Lettieri verstond niet wat er werd gezegd, maar pareerde de opmerking kort. Tussen neus en lippen zei hij: “Let op wat je zegt, ik heb in Eindhoven gewoond.” 

Ik stootte de twee vrienden aan met wie ik naar het concert was. “Verstond ik dat nu goed? Mark Lettieri in Eindhoven?” In de trein terug googelde ik even de voor de hand liggende opdracht: Mark Lettieri Eindhoven. Geen resultaten die duidden op wat ik meende gehoord te hebben. Ach, misschien had ik het helemaal verkeerd verstaan en was het één grote mindfuck. 

Mark in Eindhoven

Dat het internet niet alle antwoorden voorhanden heeft, leerde ik een paar weken geleden. Ik sprak Mark voor een podcastopname toen ik het hem maar op de man af vroeg: “Mark, of ik heb een korte vlaag van gehoorsverbijstering gehad, of je hebt in Eindhoven gewoond. Welk van de twee opties is waar?”, vroeg ik. 

“Het tweede”, antwoordde de sympathieke Amerikaan. 

“Ah, dus ik ben toch niet gek”, zei ik opgelucht. “Maar vertel: hoe, wat, waarom?” 

“Mijn vader werkte in de omgeving van San Francisco als PR-man bij verschillende tech-bedrijven. Eind jaren tachtig kreeg hij een baan op de PR-afdeling bij Philips in Eindhoven. Ons hele gezin is toen meegegaan. Ik was meen ik vijf jaar oud en we hebben er gewoond tot ik zeven of acht was.”

“Kun je je daar nog iets van herinneren?”, vroeg ik. 

“Ja, gek genoeg nog aardig veel. Ik was natuurlijk best jong, maar oud genoeg om nog actieve herinneringen te hebben. Ik zat op de internationale school, waar ik het goed naar mijn zin had. Ik herinner me daarnaast de Bijenkorf nog. En zwembad De Tongelreep. Ook het Evoluon. Bestaat dat nog?”

“Jazeker. Een icoon van de stad. Ben je ooit nog terug geweest bij je oude huis?”
“Ja, toen we een paar jaar geleden met Snarky Puppy in het Muziekgebouw speelden, heb ik een Uber genomen naar dat huis. Ik had mijn vader een berichtje gestuurd om te vragen wat het exacte adres was, want dat herinnerde ik zelf natuurlijk niet meer. Ik vond het heel bizar om die plek te zien. Voelde heel bekend allemaal. Ik heb uiteindelijk niet aangebeld. Dat vond ik een beetje te ver gaan.”

Af van het PR-pad

Eenmaal terug in Amerika zag het er lang naar uit dat Mark in de PR-voetsporen van zijn ouders zou treden. Hij verhuisde vanuit Californië naar Texas om daar PR en Marketing te gaan studeren aan de universiteit in Forth Worth. Toen hij eenmaal stageliep, zag hij in dat een loopbaan als muzikant een meer geschikt pad zou zijn om te gaan bewandelen. “In mijn studententijd speelde ik al veel sessies. Vaak ook voor gospelmuzikanten. Daar heb ik enorm veel van geleerd. Die gospelachtergrond hoor je ook nog terug in mijn spel. Ik ben niet naar het conservatorium gegaan, maar heb geluk gehad met een paar heel goede privédocenten”, vertelt de altijd vriendelijke Mark over die tijd. “Mijn ouders hebben me heel erg geholpen in mijn keuze om muzikant te worden. Mijn moeder heeft zelf ook de switch gemaakt van een carrière in de PR naar het kunstenaarschap. En mijn vader is in zijn hart eigenlijk een schrijver. Zij snapten als kunstzinnige mensen dus waar mijn passie echt lag.” 

De koning van de baritonegitaar

Gaandeweg zong Lettieri’s naam steeds meer rond in het muzikale wereldje in en rond Dallas en Fort Worth. Zo kwam hij ook in contact met Michael League, de oprichter, bandleider en bassist van Snarky Puppy. Aan die vermaarde avontuurlijke jazzband is Lettieri ondertussen jarenlang gelieerd. “Het is voor mij de perfecte band. We doen ontzettend veel toffe dingen samen en tegelijkertijd heb ik veel ruimte voor mijn eigen projecten”, vertelt Mark over de samenwerking. 

Die eigen projecten ontstijgen ondertussen zo’n beetje het werk met ‘Snarky’. Hij bracht inmiddels zeven soloalbums uit, waaronder het geweldige Spark and Echo uit 2016. En voor wie goed kennis wil maken met Lettieri: luister dan naar zowel deel 1 als 2 van ‘The Baritone Sessions’. Daarop hoor je heerlijke funky rock waarop Lettieri het beste van funky artiesten als Prince, Sly & The Family Stone en Parliament Funkadelic vermengt met gitaarkrachtpatserij als die van Steve Vai en Joe Satriani, twee grote helden van de Amerikaan. Op die albums ontpopt hij zich als de koning van de baritonegitaar: een instrument dat net wat groter is en dus lagere klanken kan produceren dan een reguliere elektrische gitaar. 

Met zijn funkbroeder Cory Wong gooide Lettieri ondertussen ook hoge ogen met The Fearless Flyers: een band waarin ook Vulfpeck-bassist Joe Dart speelt. Het spel van Lettieri kenmerkt zich doordat het even avontuurlijk als lekker te beluisteren en dansbaar is. Een plekje op de gulden snede dat maar weinig muzikanten weten te vinden. Hoe dat klinkt? Luister bijvoorbeeld naar deze thuisopname van ‘Gigantactis’. Als je daarbij stil blijft zitten, is er iets goed mis met je groove-orgaan. Over groove gesproken, check ook deze heerlijke riffs. 

Orkestraal werk

Aan het begin van dit jaar nam Lettieri een sessie op met de befaamde Duitse WDR Big Band. Daarin hoor je dat zijn spel zich prachtig leent voor een meer orkestrale setting. Dat belooft wat voor Mark’s show tijdens BRIDGE Guitar Festival. 

“Het moet wel bijzonder zijn om weer naar uitgerekend deze stad terug te keren met zo’n bijzondere show als met het Metropole Orkest”, vroeg ik Mark toen ik hem sprak.  
“Ja, absoluut. Ik ben sowieso enorm blij met deze mogelijkheid. Als muzikant heb ik niks anders te wensen dan dat. Met Snarky Puppy heb ik al ooit met het Metropole Orkest gespeeld. Ze waren fenomenaal. Ik hoop dat het lukt om mijn eigen gezin en misschien mijn ouders mee te nemen naar het concert. Het lijkt me heel mooi om dit met hen juist in Eindhoven mee te maken.” 

Voor wie daar ook deelgenoot van wil zijn: als je tegenwoordig Mark Lettieri Eindhoven googelt, kom je al snel op de plek waar je de info vindt over hoe je dat voor elkaar kunt krijgen.